1. Zanim zaczniesz
Integracja inteligentnego domu pozwala Asystentowi Google sterować połączonymi urządzeniami w domach użytkowników. Aby utworzyć akcję inteligentnego domu, musisz udostępnić punkt końcowy webhooka w chmurze umożliwiający obsługę intencji inteligentnego domu. Jeśli na przykład użytkownik powie „OK Google, włącz światło”, Asystent wyśle polecenie do realizacji w chmurze, aby zaktualizować stan urządzenia.
Pakiet SDK Local Home usprawnia integrację inteligentnego domu przez dodanie lokalnej ścieżki kierującej intencje inteligentnego domu bezpośrednio do urządzenia Google Home. Zwiększa to niezawodność i zmniejsza opóźnienia w przetwarzaniu poleceń użytkownika. Pozwala napisać i wdrożyć w języku TypeScript lub JavaScript aplikację do realizacji lokalnych zamówień, która identyfikuje urządzenia i wykonuje polecenia na dowolnym inteligentnym głośniku Google Home lub inteligentnym ekranie Google Nest. Aplikacja komunikuje się bezpośrednio z dotychczasowymi urządzeniami użytkowników przez sieć lokalną, wykorzystując istniejące standardowe protokoły do wykonywania poleceń.
Wymagania wstępne
- Tworzenie działania dotyczącego inteligentnego domu – przewodnik dla programistów
- Ćwiczenie z programowania dotyczące inteligentnej pralki domowej
- Przewodnik dla programistów dotyczący realizacji lokalnej
Co utworzysz
W ramach tego ćwiczenia w programowaniu wdrożysz wcześniej utworzoną integrację z inteligentnym domem z Firebase, a następnie zastosujesz konfigurację skanowania w Konsoli Actions i utworzysz aplikację lokalną za pomocą TypeScriptu, aby wysyłać polecenia napisane w Node.js do wirtualnej pralki.
Czego się nauczysz
- Jak włączyć i skonfigurować realizację lokalną w Konsoli Actions.
- Jak użyć pakietu SDK lokalnej strony głównej do napisania lokalnej aplikacji do realizacji zamówień.
- Jak debugować aplikację do realizacji lokalnej, wczytaną na głośniku Google Home lub inteligentnym ekranie Google Nest.
Czego potrzebujesz
- najnowszą wersję Google Chrome;
- mieć urządzenie z iOS lub Androidem i aplikacją Google Home;
- Inteligentny głośnik Google Home lub inteligentny ekran Google Nest
- Node.js w wersji 10.16 lub nowszej.
- Konto Google.
- konto rozliczeniowe Google Cloud;
2. Wprowadzenie
Włączanie Zarządzania aktywnością
Aby korzystać z Asystenta Google, musisz udostępnić Google określone dane o aktywności. Asystent Google potrzebuje tych danych do prawidłowego działania, ale wymóg udostępniania danych nie dotyczy tylko pakietu SDK. Aby udostępnić te dane, utwórz konto Google. Możesz użyć dowolnego konta Google – nie musi to być konto dewelopera.
Otwórz stronę Zarządzanie aktywnością na koncie Google, którego chcesz używać z Asystentem.
Sprawdź, czy te przełączniki są włączone:
- Aktywność w internecie i aplikacjach – zaznacz też pole wyboru Uwzględnij historię Chrome i aktywność na stronach, urządzeniach i w aplikacjach, które używają usług Google.
- Informacje z urządzenia
- Aktywność związana z głosem i dźwiękiem
Tworzenie projektu w Actions
- Otwórz Konsolę programisty Actions on Google.
- Kliknij Nowy projekt, wpisz nazwę projektu i kliknij UTWÓRZ PROJEKT.
Wybierz aplikację Inteligentny dom
Na ekranie Przegląd w Konsoli Actions wybierz Inteligentny dom.
Wybierz kartę Inteligentny dom. Przekierujemy Cię wtedy do konsoli projektu.
Instalowanie interfejsu wiersza poleceń Firebase
Interfejs wiersza poleceń Firebase (CLI) umożliwia udostępnianie aplikacji internetowych lokalnie i wdrażanie ich w hostingu Firebase.
Aby zainstalować interfejs wiersza poleceń, uruchom w terminalu to polecenie npm:
npm install -g firebase-tools
Aby sprawdzić, czy interfejs wiersza poleceń został prawidłowo zainstalowany, uruchom polecenie:
firebase --version
Autoryzuj interfejs wiersza poleceń Firebase na swoim koncie Google, uruchamiając polecenie:
firebase login
Włączanie interfejsu HomeGraph API
HomeGraph API umożliwia przechowywanie i zapytania dotyczące urządzeń oraz ich stanów w Home Graph. Aby używać tego interfejsu API, musisz najpierw otworzyć konsolę Google Cloud i włączyć interfejs HomeGraph API.
W konsoli Google Cloud wybierz projekt zgodny z działaniami <project-id>.. Następnie na ekranie Biblioteka API interfejsu HomeGraph kliknij Włącz.
3. Uruchamianie aplikacji startowej
Po skonfigurowaniu środowiska programistycznego możesz wdrożyć projekt początkowy, aby sprawdzić, czy wszystko jest skonfigurowane prawidłowo.
Pobieranie kodu źródłowego
Kliknij poniższy link, aby pobrać na komputerze przykładowy program do przykładowego ćwiczenia:
Możesz też sklonować repozytorium GitHub z wiersza poleceń:
git clone https://github.com/google-home/smarthome-local.git
Informacje o projekcie
Projekt startowy zawiera te podkatalogi:
public– interfejs internetowy frontendu pozwalający sterować inteligentną pralką i ją monitorowaćfunctions– funkcje Cloud implementujące realizację usług w chmurze na potrzeby działania związanego z inteligentnym domem.local– projekt aplikacji do realizacji lokalnej ze szkieletu z modułami obsługi intencji w plikuindex.ts.
Podana realizacja w chmurze obejmuje te funkcje w projekcie index.js:
fakeauth– punkt końcowy autoryzacji służący do łączenia kont.faketoken– punkt końcowy tokena do łączenia kontsmarthome– punkt końcowy realizacji intencji inteligentnego domu.reportstate– wywołuje interfejs HomeGraph API w przypadku zmiany stanu urządzenia.updateDevice– punkt końcowy używany przez urządzenie wirtualne do aktywowania stanu raportu
Łączenie z Firebase
Przejdź do katalogu app-start, a następnie skonfiguruj interfejs wiersza poleceń Firebase w projekcie Actions:
cd app-start firebase use <project-id>
Konfigurowanie projektu Firebase
Zainicjuj projekt Firebase.
firebase init
Wybierz funkcje interfejsu wiersza poleceń, Bazę danych czasu rzeczywistego, Funkcje i funkcję Hosting obejmującą Hosting Firebase.
? Which Firebase CLI features do you want to set up for this directory? Press Space to select features, then Enter to confirm your choices. ❯◉ Realtime Database: Configure a security rules file for Realtime Database and (optionally) provision default instance ◯ Firestore: Configure security rules and indexes files for Firestore ◉ Functions: Configure a Cloud Functions directory and its files ◉ Hosting: Configure files for Firebase Hosting and (optionally) set up GitHub Action deploys ◯ Hosting: Set up GitHub Action deploys ◯ Storage: Configure a security rules file for Cloud Storage ◯ Emulators: Set up local emulators for Firebase products ◯ Remote Config: Configure a template file for Remote Config ◯ Extensions: Set up an empty Extensions manifest
Spowoduje to zainicjowanie wymaganych interfejsów API i funkcji w projekcie.
Po wyświetleniu monitu zainicjuj Bazę danych czasu rzeczywistego. Możesz użyć domyślnej lokalizacji instancji bazy danych.
? It seems like you haven't initialized Realtime Database in your project yet. Do you want to set it up? Yes ? Please choose the location for your default Realtime Database instance: us-central1
Ponieważ używasz kodu projektu początkowego, wybierz domyślny plik reguł zabezpieczeń i upewnij się, że nie zastąpisz istniejącego pliku z regułami bazy danych.
? File database.rules.json already exists. Do you want to overwrite it with the Realtime Database Security Rules for <project-ID>-default-rtdb from the Firebase Console? No
Jeśli ponownie inicjujesz projekt, w odpowiedzi na pytanie, czy chcesz zainicjować, czy zastąpić bazę kodu, wybierz Zastąp.
? Would you like to initialize a new codebase, or overwrite an existing one? Overwrite
Podczas konfigurowania funkcji użyj plików domyślnych i nie zastępuj istniejących plików index.js ani package.json w przykładowym projekcie.
? What language would you like to use to write Cloud Functions? JavaScript ? Do you want to use ESLint to catch probable bugs and enforce style? No ? File functions/package.json already exists. Overwrite? No ? File functions/index.js already exists. Overwrite? No
Jeśli ponownie inicjujesz projekt, w odpowiedzi na pytanie, czy chcesz zainicjować czy zastąpić funkcje/.gitignore, wybierz Nie.
? File functions/.gitignore already exists. Overwrite? No
? Do you want to install dependencies with npm now? Yes
Na koniec skonfiguruj konfigurację Hostingu tak, aby używała katalogu public w kodzie projektu i używała istniejącego pliku index.html. W odpowiedzi na pytanie o korzystanie z ESLint wybierz Nie.
? What do you want to use as your public directory? public ? Configure as a single-page app (rewrite all urls to /index.html)? Yes ? Set up automatic builds and deploys with GitHub? No ? File public/index.html already exists. Overwrite? No
Jeśli ESLint został włączony przypadkowo, można go wyłączyć na 2 sposoby:
- W interfejsie GUI przejdź do folderu
../functionsw projekcie, wybierz ukryty plik.eslintrc.jsi usuń go. Nie pomyl go z podobną nazwą.eslintrc.json. - Przy użyciu wiersza poleceń:
cd functions rm .eslintrc.js
Aby upewnić się, że konfiguracja Firebase jest prawidłowa, skopiuj plik firebase.json z katalogu washer-done do katalogu washer-start, zastępując plik w pliku washer-start.
W katalogu washer-start:
cp -vp ../washer-done/firebase.json .
Wdrażanie w Firebase
Po zainstalowaniu zależności i skonfigurowaniu projektu możesz po raz pierwszy uruchomić aplikację.
firebase deploy
Powinny pojawić się te dane wyjściowe konsoli:
... ✔ Deploy complete! Project Console: https://console.firebase.google.com/project/<project-id>/overview Hosting URL: https://<project-id>.web.app
To polecenie wdraża aplikację internetową i kilka funkcji Cloud Functions dla Firebase.
Otwórz w przeglądarce URL hostowania (https://<project-id>.web.app), aby wyświetlić aplikację internetową. Zobaczysz ten interfejs:
Ten interfejs internetowy reprezentuje platformę firmy zewnętrznej do wyświetlania i modyfikowania stanów urządzeń. Aby rozpocząć wypełnianie bazy danych informacjami o urządzeniu, kliknij AKTUALIZUJ. Na stronie nie pojawią się żadne zmiany, ale bieżący stan pralki będzie przechowywany w bazie danych.
Teraz możesz połączyć wdrożoną z Asystenta Google usługę w chmurze za pomocą Konsoli Actions.
Konfigurowanie projektu w Konsoli Actions
W sekcji Przegląd > Utwórz działanie wybierz Dodaj działania. Wpisz adres URL funkcji w Cloud Functions, która realizuje intencje inteligentnego domu, i kliknij Zapisz.
https://us-central1-<project-id>.cloudfunctions.net/smarthome
Na karcie Programowanie > Wywołanie dodaj wyświetlaną nazwę działania i kliknij Zapisz. Ta nazwa będzie widoczna w aplikacji Google Home.
Żeby włączyć łączenie kont, w menu nawigacyjnym po lewej stronie wybierz opcję Programowanie > Łączenie kont. Użyj tych ustawień łączenia kont:
Identyfikator klienta |
|
Tajny klucz klienta |
|
Adres URL autoryzacji |
|
URL tokena |
|
Kliknij Zapisz, aby zapisać konfigurację łączenia kont, a potem kliknij Przetestuj, aby włączyć testowanie w projekcie.
Przekierujemy Cię do Symulatora. Sprawdź, czy w projekcie włączono testowanie, przesuwając kursor na ikonę Testowanie na urządzeniu ( 
Łączenie z Asystentem Google
Aby przetestować działanie inteligentnego domu, musisz połączyć swój projekt z kontem Google. Umożliwi Ci to testowanie na platformach Asystenta Google i w aplikacji Google Home po zalogowaniu się na to samo konto.
- Na telefonie otwórz ustawienia Asystenta Google. Pamiętaj, aby zalogować się na to samo konto co w konsoli.
- Wybierz Asystent Google > Ustawienia > Sterowanie domem (w sekcji Asystent).
- Kliknij ikonę wyszukiwania w prawym górnym rogu.
- Wyszukaj swoją aplikację testową, korzystając z prefiksu [test].
- Wybierz ten element. Asystent Google uwierzytelni się w Twojej usłudze i wyśle żądanie
SYNC, prosząc usługę o podanie listy urządzeń dla użytkownika.
Otwórz aplikację Google Home i sprawdź, czy widzisz pralkę.
Sprawdź, czy możesz sterować pralką za pomocą poleceń głosowych w aplikacji Google Home. Zmiana stanu urządzenia powinna też być widoczna w interfejsie internetowym frontendu w realizacji w chmurze.
Teraz możesz zacząć dodawać do akcji realizację lokalną.
4. Aktualizowanie realizacji w chmurze
Aby obsługiwać realizację lokalną, musisz dodać nowe pole dla poszczególnych urządzeń o nazwie otherDeviceIds do odpowiedzi SYNC w chmurze, która zawiera unikalny identyfikator lokalny urządzenia. To pole wskazuje też możliwość lokalnego sterowania tym urządzeniem.
Dodaj pole otherDeviceIds do odpowiedzi SYNC w sposób podany w tym fragmencie kodu:
functions/index.js
app.onSync((body) => {
return {
requestId: body.requestId,
payload: {
agentUserId: '123',
devices: [{
id: 'washer',
type: 'action.devices.types.WASHER',
traits: [ ... ],
name: { ... },
deviceInfo: { ... },
willReportState: true,
attributes: {
pausable: true,
},
otherDeviceIds: [{
deviceId: 'deviceid123',
}],
}],
},
};
});
Wdróż zaktualizowany projekt w Firebase:
firebase deploy --only functions
Po zakończeniu wdrażania przejdź do interfejsu internetowego i kliknij przycisk Odśwież 
na pasku narzędzi. Spowoduje to uruchomienie operacji synchronizacji żądań, dzięki czemu Asystent otrzyma zaktualizowane dane odpowiedzi z usługi SYNC.
5. Skonfiguruj realizację lokalną
W tej sekcji dodasz opcje konfiguracji niezbędne do realizacji lokalnej do działania w inteligentnym domu. W trakcie programowania opublikujesz lokalną aplikację do realizacji w Hostingu Firebase, z którego urządzenie Google Home będzie miało dostęp i będzie mogło ją pobrać.
W konsoli Actions wybierz Programowanie > Działania i odszukaj sekcję Skonfiguruj lokalny pakiet SDK dla domu. Wpisz ten adres URL w polu testowego adresu URL, wstaw identyfikator projektu i kliknij Zapisz:
https://<project-id>.web.app/local-home/index.html
Następnie trzeba określić, jak urządzenie Google Home ma wykrywać lokalne urządzenia. Platforma Local Home obsługuje kilka protokołów do wykrywania urządzeń, w tym mDNS, UPnP i UDP. Użyjesz transmisji UDP, aby wykryć inteligentną pralkę.
Kliknij Nowa konfiguracja skanowania w sekcji Konfiguracja skanowania urządzeń, aby dodać nową konfigurację skanowania. Wybierz protokół UDP i podaj te atrybuty:
Pole | Opis | Sugerowana wartość |
Adres rozgłoszeniowy | Adres rozgłoszeniowy UDP |
|
Port nadawania | Port, na który Google Home wysyła transmisję UDP |
|
Port nasłuch | Port, w którym Google Home nasłuchuje odpowiedzi |
|
Pakiet wykrywania | Ładunek danych transmisji UDP |
|
Na koniec kliknij Zapisz u góry okna, by opublikować zmiany.
6. Wdrażanie lokalnej realizacji zamówień
Aplikację do realizacji lokalnej oferty będziesz tworzyć w języku TypeScript, korzystając z pakietu pisania lokalnego pakietu SDK Home. Spójrz na szkielet udostępniony w projekcie startowym:
local/index.ts
/// <reference types="@google/local-home-sdk" />
import App = smarthome.App;
import Constants = smarthome.Constants;
import DataFlow = smarthome.DataFlow;
import Execute = smarthome.Execute;
import Intents = smarthome.Intents;
import IntentFlow = smarthome.IntentFlow;
...
class LocalExecutionApp {
constructor(private readonly app: App) { }
identifyHandler(request: IntentFlow.IdentifyRequest):
Promise<IntentFlow.IdentifyResponse> {
// TODO: Implement device identification
}
executeHandler(request: IntentFlow.ExecuteRequest):
Promise<IntentFlow.ExecuteResponse> {
// TODO: Implement local fulfillment
}
...
}
const localHomeSdk = new App('1.0.0');
const localApp = new LocalExecutionApp(localHomeSdk);
localHomeSdk
.onIdentify(localApp.identifyHandler.bind(localApp))
.onExecute(localApp.executeHandler.bind(localApp))
.listen()
.then(() => console.log('Ready'))
.catch((e: Error) => console.error(e));
Podstawowym elementem realizacji lokalnej jest klasa smarthome.App. Projekt startowy dołącza moduły obsługi intencji IDENTIFY i EXECUTE, a następnie wywołuje metodę listen(), aby poinformować pakiet SDK Local Home o tym, że aplikacja jest gotowa.
Dodaj moduł IDENTIFY
Pakiet SDK Local Home aktywuje moduł obsługi IDENTIFY, gdy urządzenie Google Home wykryje niezweryfikowane urządzenia w sieci lokalnej na podstawie konfiguracji skanowania dostępnej w Konsoli Actions.
W tym czasie, gdy Google znajdzie pasujące urządzenie, wywołuje polecenie identifyHandler z wynikowymi danymi skanowania. W Twojej aplikacji skanowanie odbywa się przy użyciu transmisji UDP, a dane skanowania przekazywane do modułu obsługi IDENTIFY obejmują ładunek odpowiedzi wysłany przez urządzenie lokalne.
Moduł obsługi zwraca instancję IdentifyResponse zawierającą unikalny identyfikator urządzenia lokalnego. Dodaj ten kod do metody identifyHandler, aby przetworzyć odpowiedź UDP z urządzenia lokalnego i ustalić odpowiedni lokalny identyfikator urządzenia:
local/index .ts
identifyHandler(request: IntentFlow.IdentifyRequest):
Promise<IntentFlow.IdentifyResponse> {
console.log("IDENTIFY intent: " + JSON.stringify(request, null, 2));
const scanData = request.inputs[0].payload.device.udpScanData;
if (!scanData) {
const err = new IntentFlow.HandlerError(request.requestId,
'invalid_request', 'Invalid scan data');
return Promise.reject(err);
}
// In this codelab, the scan data contains only local device id.
const localDeviceId = Buffer.from(scanData.data, 'hex');
const response: IntentFlow.IdentifyResponse = {
intent: Intents.IDENTIFY,
requestId: request.requestId,
payload: {
device: {
id: 'washer',
verificationId: localDeviceId.toString(),
}
}
};
console.log("IDENTIFY response: " + JSON.stringify(response, null, 2));
return Promise.resolve(response);
}
Pamiętaj, że pole verificationId musi odpowiadać jednej z wartości otherDeviceIds w odpowiedzi SYNC, co oznacza, że urządzenie jest dostępne do realizacji lokalnej na głównym wykresie użytkownika. Gdy Google znajdzie dopasowanie, uznajemy to urządzenie za zweryfikowane i gotowe do realizacji lokalnej.
Dodawanie modułu obsługi EXECUTE
Pakiet SDK aplikacji Local Home aktywuje moduł obsługi EXECUTE, gdy urządzenie, które obsługuje realizację lokalną, otrzyma polecenie. Zawartość intencji lokalnej jest odpowiednikiem intencji EXECUTE wysłanej do realizacji w chmurze, więc logika lokalnego przetwarzania intencji przypomina sposób obsługi intencji w chmurze.
Do komunikacji z urządzeniami lokalnymi aplikacja może używać gniazd TCP/UDP lub żądań HTTP(S). W ramach tego ćwiczenia w programowaniu protokół HTTP służy do sterowania urządzeniem wirtualnym. Numer portu jest zdefiniowany w index.ts jako zmienna SERVER_PORT.
Dodaj ten kod do metody executeHandler, aby przetwarzać przychodzące polecenia i wysyłać je na urządzenie lokalne przez HTTP:
local/index.ts
executeHandler(request: IntentFlow.ExecuteRequest):
Promise<IntentFlow.ExecuteResponse> {
console.log("EXECUTE intent: " + JSON.stringify(request, null, 2));
const command = request.inputs[0].payload.commands[0];
const execution = command.execution[0];
const response = new Execute.Response.Builder()
.setRequestId(request.requestId);
const promises: Array<Promise<void>> = command.devices.map((device) => {
console.log("Handling EXECUTE intent for device: " + JSON.stringify(device));
// Convert execution params to a string for the local device
const params = execution.params as IWasherParams;
const payload = this.getDataForCommand(execution.command, params);
// Create a command to send over the local network
const radioCommand = new DataFlow.HttpRequestData();
radioCommand.requestId = request.requestId;
radioCommand.deviceId = device.id;
radioCommand.data = JSON.stringify(payload);
radioCommand.dataType = 'application/json';
radioCommand.port = SERVER_PORT;
radioCommand.method = Constants.HttpOperation.POST;
radioCommand.isSecure = false;
console.log("Sending request to the smart home device:", payload);
return this.app.getDeviceManager()
.send(radioCommand)
.then(() => {
const state = {online: true};
response.setSuccessState(device.id, Object.assign(state, params));
console.log(`Command successfully sent to ${device.id}`);
})
.catch((e: IntentFlow.HandlerError) => {
e.errorCode = e.errorCode || 'invalid_request';
response.setErrorState(device.id, e.errorCode);
console.error('An error occurred sending the command', e.errorCode);
});
});
return Promise.all(promises)
.then(() => {
return response.build();
})
.catch((e) => {
const err = new IntentFlow.HandlerError(request.requestId,
'invalid_request', e.message);
return Promise.reject(err);
});
}
Skompilowanie aplikacji TypeScript
Przejdź do katalogu local/ i uruchom te polecenia, aby pobrać kompilator TypeScript i skompilować aplikację:
cd local npm install npm run build
Spowoduje to skompilowanie źródła index.ts (TypeScript) i umieszczenie tej treści w katalogu public/local-home/:
bundle.js– skompilowane dane wyjściowe JavaScriptu zawierające aplikację lokalną i zależności.index.html– lokalna strona hostująca służąca do wyświetlania aplikacji na potrzeby testowania na urządzeniu.
Wdrażanie projektu testowego
Wdróż zaktualizowane pliki projektu w Hostingu Firebase, aby mieć do nich dostęp z urządzenia Google Home.
firebase deploy --only hosting
7. Uruchom inteligentną pralkę
Teraz możesz przetestować komunikację między lokalną aplikacją do realizacji zamówień a inteligentną pralką. Projekt startowy ćwiczeń z programowania zawiera v inteligentną myjkę napisaną w Node.js, która symuluje inteligentną pralkę, którą użytkownicy mogą sterować lokalnie.
Skonfiguruj urządzenie
Musisz skonfigurować urządzenie wirtualne tak, aby używało tych samych parametrów UDP, które zostały zastosowane do konfiguracji skanowania na potrzeby wykrywania urządzeń w Konsoli Actions. Musisz też wskazać urządzeniu wirtualnemu lokalny identyfikator urządzenia, który ma być raportowany, oraz identyfikator projektu Akcje, który ma być używany w przypadku zdarzeń Stanu raportu w przypadku zmiany stanu urządzenia.
Parametr | Sugerowana wartość |
deviceId |
|
discoveryPortOut |
|
discoveryPacket |
|
projectId | Identyfikator projektu w Actions |
Uruchom urządzenie
Przejdź do katalogu virtual-device/ i uruchom skrypt urządzenia, przekazując parametry konfiguracji jako argumenty:
cd virtual-device npm install npm start -- \ --deviceId=deviceid123 --projectId=<project-id> \ --discoveryPortOut=3311 --discoveryPacket=HelloLocalHomeSDK
Sprawdź, czy skrypt urządzenia działa z oczekiwanymi parametrami:
(...): UDP Server listening on 3311 (...): Device listening on port 3388 (...): Report State successful
8. Debugowanie aplikacji TypeScript
W kolejnej sekcji sprawdzisz, czy urządzenie Google Home może prawidłowo skanować, rozpoznawać i wysyłać polecenia do wirtualnej pralki przez sieć lokalną. Za pomocą Narzędzi dla programistów Google Chrome możesz połączyć się z urządzeniem Google Home, przeglądać dzienniki konsoli i debugować aplikację TypeScript.
Łączenie Narzędzi deweloperskich w Chrome
Aby połączyć debuger z lokalną aplikacją do realizacji zamówień, wykonaj te czynności:
- Sprawdź, czy Twoje urządzenie Google Home zostało połączone z użytkownikiem mającym uprawnienia dostępu do projektu w Konsoli Actions.
- Zrestartuj urządzenie Google Home, aby uzyskać adres URL Twojego kodu HTML oraz konfigurację skanowania umieszczoną w Konsoli Actions.
- Uruchom Chrome na komputerze, na którym pracujesz.
- Otwórz nową kartę Chrome i wpisz
chrome://inspectw polu adresu, aby uruchomić inspektora.
Na stronie powinna być widoczna lista urządzeń, a adres URL aplikacji powinien pojawić się pod nazwą Twojego urządzenia Google Home.
Uruchom inspektora
Kliknij Zbadaj pod adresem URL aplikacji, aby uruchomić Narzędzia dla programistów w Chrome. Wybierz kartę Console (Konsola) i sprawdź, czy widać treść intencji IDENTIFY drukowaną przez Twoją aplikację TypeScript.
Te dane oznaczają, że lokalna aplikacja do realizacji zamówień została pomyślnie wykryta i zidentyfikowana urządzenie wirtualne.
Testowanie realizacji lokalnej
Wysyłaj polecenia głosowe na urządzenie Google Home za pomocą sterowania dotykowego w aplikacji Google Home, na przykład:
„OK Google, włącz pralkę”.
„OK Google, włącz pralkę”.
„OK Google, zatrzymaj pralkę”.
Powinno to aktywować przez platformę wysłanie intencji EXECUTE do Twojej aplikacji TypeScript.
Sprawdź, czy przy każdym poleceniu widzisz zmianę stanu lokalnej inteligentnej pralki.
... ***** The washer is RUNNING ***** ... ***** The washer is STOPPED *****
9. Gratulacje
Gratulacje! Udało Ci się użyć pakietu SDK Local Home do zintegrowania realizacji zamówień lokalnych z akcją inteligentnego domu.
Więcej informacji
Oto kilka dodatkowych czynności, które możesz wypróbować:
- Zmień konfigurację skanowania i zadbaj o jej działanie. Na przykład spróbuj użyć innego portu UDP lub pakietu wykrywania.
- Zmodyfikuj bazę kodu urządzeń wirtualnych, aby uruchamiała się na wbudowanym urządzeniu – takim jak Raspberry Pi – i wizualizowała bieżący stan za pomocą diod LED lub wyświetlacza.